Βοηθώντας τα μεγαλύτερα αδέρφια να προσαρμοστούν στη νέα άφιξη

από την Jennifer Shakeel

Οπότε αποκτάτε νέο μωρό. Μια υπέροχη προσθήκη στην ευτυχισμένη οικογένειά σας, ή έτσι νομίζετε. Το έχω περάσει δύο φορές. Πρώτα ήταν η μεγαλύτερη κόρη μας και της άρεσε να είναι το μοναχοπαίδι. Τότε ήμασταν έγκυες, έκπληξη για όλους μας, και έπρεπε να την προετοιμάσουμε για ένα νέο αδερφάκι. Ήταν τριών εκείνη την εποχή, τεσσάρων όταν γεννήθηκε το αδερφάκι της. Ήταν πριν από έντεκα χρόνια. Πρόσφατα προσθέσαμε ένα άλλο μωρό, ένα που είχε προγραμματιστεί στην οικογένειά μας. Με 14 χρόνια μεταξύ του μικρότερου και του μεγαλύτερου μας και 11 ετών μεταξύ του δεύτερου και του νεότερου μας, πιστεύαμε πραγματικά ότι τα πράγματα θα πήγαιναν ομαλά.

Πρέπει να πω ότι δουλέψαμε για να διασφαλίσουμε ότι τα πράγματα κυλούν ομαλά. Ο γιος μας είχε κάποιες ανησυχίες ότι δεν θα ήταν πλέον το μωρό της οικογένειας, αλλά ανυπομονούσε να γίνει μεγάλος αδερφός. Η μεγαλύτερη μας ήταν ενθουσιασμένη σε όλη την εγκυμοσύνη, ανυπομονούσε για το μωρό και ήταν πολύ ενθουσιασμένη όταν μάθαμε ότι κάνουμε κορίτσι. Και οι δύο εξέφρασαν κάποιες ανησυχίες για το αν θα τους αγαπούσαμε ή όχι το ίδιο, αν θα είχαν την ίδια θέση στην καρδιά μας. Έμεινα έκπληκτος για τις ηλικίες τους που εξακολουθούσαν να ανησυχούν. Μέρος του λόγου που περιμέναμε τόσο πολύ για το τρίτο μας παιδί ήταν επειδή ο γιος μας δεν ήθελε να μην είναι το μωρό.

Τέλος πάντων, κάναμε όλα τα σωστά πράγματα. Μιλήσαμε μαζί τους σε επανειλημμένη βάση για τα συναισθήματά τους για το νέο μωρό, ποιοι ήταν οι φόβοι ή οι ανησυχίες τους. Καταλάβαμε ότι μπορούσαμε να τους πούμε οτιδήποτε θέλαμε, αλλά θα έπρεπε να το δουν για να το πιστέψουν. Έτσι, πραγματικά έπρεπε να περιμένουμε μέχρι να γεννηθεί η κόρη μας. Τους συμπεριλάβαμε όσο μπορούσαμε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, πήγαν στους υπερήχους, έρχονταν σε κάθε λάθος συναγερμό στο νοσοκομείο και ο μπαμπάς τους πήγε να τους πάρει αμέσως μετά το σχολείο και τους έφερε στο νοσοκομείο όταν την είχαμε. Τους αφήσαμε να την κρατήσουν, να της μιλήσουν, βεβαιωθήκαμε ότι ήξεραν ότι ήταν εξίσου σημαντικοί με το νέο μωρό.

Αυτό για το οποίο δεν ήμασταν προετοιμασμένοι ήταν τα θέματα μεταξύ των αδερφών. Ειλικρινά, δεν το είχαμε σκεφτεί ποτέ. Η μεγαλύτερη μας δεν είχε θέμα με τον μπαμπά της και εμένα, αλλά με τον αδερφό της. Είχε προβλήματα με το γεγονός ότι ο μικρός της αδερφός, που πριν γεννηθεί το μωρό, την οδήγησε στον τοίχο και ήθελε απλώς να την αφήσει ήσυχη… τώρα στενοχωριόταν όταν εκείνος ήθελε να περάσει χρόνο με το μωρό και όχι εκείνη. . Έπαιζε μαζί του, αλλά όταν το έκανε ήταν κακιά μαζί του, όπου τον πλήγωνε. Έπρεπε επιτέλους να της κάτσω και να της μιλήσω για το τι συνέβαινε στον κόσμο, και μετά με ξημέρωσε. Ζήλευε για το γεγονός ότι δεν ήθελε πια μόνο την προσοχή της ο αδελφός της. Τώρα υπήρχε ένα μωρό.

Ο γιος μας ήταν σε μια περίεργη κατάσταση. Ήθελε να γίνει ο μεγάλος αδερφός, αλλά ταυτόχρονα ήθελε να είναι ακόμα το μωρό. Έτσι, η παρηγοριά του ήταν με τη μεγαλύτερη αδερφή του, γιατί μαζί της μπορούσε να είναι ακόμα ο μικρός αδερφός. Ναι, ήταν ενθουσιασμένος που ήταν ο μεγάλος αδερφός, αλλά δεν ήθελε πραγματικά να αφήσει να είναι το μωρό ή ο μικρός αδερφός. Αφού μιλήσαμε και στους δύο, αποφασίσαμε ότι αυτό ήταν κάτι που επρόκειτο να βρουν τον δικό τους τρόπο, αλλά και οι δύο ήξεραν ότι μπορούσαν να έρθουν και να μιλήσουν είτε με τον εαυτό μου είτε με τον μπαμπά τους. Ευτυχώς, όταν η κορούλα μας έγινε δύο εβδομάδων, τα δύο μεγαλύτερα παιδιά μας είχαν συμβιβαστεί με τα συναισθήματά τους. Και οι δύο κατάλαβαν ότι αυτό που τους είχαμε πει τους τελευταίους εννέα μήνες ήταν αλήθεια. Τους αγαπούσαμε τόσο πολύ όσο πριν από το μωρό και ότι δεν αλλάξαμε τον τρόπο που τους συμπεριφερόμασταν ή τις σχέσεις μας μαζί τους.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Σημαίνει ότι ανεξάρτητα από την ηλικία των μεγαλύτερων παιδιών σας είναι δύσκολο να αποκτήσουν μωρό. Θυμάμαι όταν αποκτήσαμε τον γιο μας, η μεγαλύτερη κόρη μας δεν τον συμπαθούσε στην αρχή. Στην πραγματικότητα, έχω μια φωτογραφία από το νοσοκομείο που συνοψίζει τα συναισθήματά της εκείνη τη στιγμή. Είναι κολλημένη πάνω μου και κοιτάζει τον αδερφό της και το βλέμμα στο πρόσωπό της λέει λίγο πολύ: «Αυτή είναι η μαμά μου και πρέπει να φύγεις». Του έβγαζε τις κάλτσες όταν ήταν μωρό μόνο και μόνο για να τον ξυπνήσει. Ήταν 3 και μισή όταν γεννήθηκε ο αδερφός της. Ναι, έστω και κάποια στιγμή πήρα το σχόλιο «Τον αγαπάς περισσότερο παρά με αγαπάς».

Θα το ακούσετε αυτό, ειδικά αν το μεγαλύτερο παιδί σας είναι μικρότερο. Θέλω να σου πω τώρα, ότι δεν έκανες κάτι λάθος. Η απάντησή σας θα πρέπει να είναι η ίδια με τη δική μου, «Δεν αγαπώ το μωρό περισσότερο από εσένα, απλά το μωρό με χρειάζεται περισσότερο αυτή τη στιγμή». Πρέπει να τους εξηγήσετε ότι υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορούν να κάνουν μόνοι τους, αλλά το μωρό δεν μπορεί να κάνει τίποτα μόνο του και χρειάζεται βοήθεια σε όλα.

Δεν είμαι σίγουρος ότι υπάρχει τρόπος να προετοιμάσετε πλήρως τα μεγαλύτερα παιδιά σας για ένα νέο αδερφάκι, ώστε να μην υπάρχουν χτυπήματα στο δρόμο. Η καλύτερη συμβουλή μου είναι να είστε ανοιχτοί μαζί τους. ακούστε τους όταν εκφράζουν τα συναισθήματα και τις ανησυχίες τους. ΜΗΝ τους πείτε ότι είναι ανόητοι που το σκέφτονται και μην το σκέφτεστε. Μίλα τους. Εξηγήστε τον ρόλο που γνώριζε ο καθένας στην οικογένεια. Ενώ ο γιος μας αγωνιούσε να μην είναι πια το μωρό της οικογένειας, ήταν ενθουσιασμένος που θα ήταν μεγάλος αδερφός.

Μια άλλη πρόταση, εάν έχετε ονόματα κατοικίδιων που αποκαλείτε τα παιδιά σας, βεβαιωθείτε ότι δεν αναφέρεστε στο μωρό με αυτά τα ψευδώνυμα. Για παράδειγμα, η μεγαλύτερη μας είναι η πριγκίπισσα του μπαμπά και το κοριτσάκι μου, ο γιος μας είναι ο μικρός μας άντρας, οπότε δεν υπάρχει περίπτωση στον κόσμο η κορούλα μας να αποκαλείται ποτέ πριγκίπισσα του μπαμπά, είναι ο άγγελος του μπαμπά και το κοριτσάκι μου. Μην νομίζετε ότι τα μεγαλύτερα παιδιά σας δεν δίνουν σημασία σε αυτά τα ονόματα, το κάνουν.

Ειλικρινά, το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να μιλήσετε με τα παιδιά σας. Υπάρχουν βιβλία που μπορείτε να πάρετε και να διαβάσετε στα μικρότερα παιδιά σας. Πρέπει να ηρεμήσετε τους φόβους τους και να ενθουσιαστείτε που είστε μεγάλος αδερφός ή αδερφή. Ευτυχώς, μέσω της πολλής συζήτησης και της συμμετοχής στην εγκυμοσύνη και τη ζωή του μωρού μόλις γεννήθηκε, διευκόλυνε τα μεγαλύτερα παιδιά μας να αντιμετωπίσουν τη νέα προσθήκη. Τώρα στις επτά εβδομάδες είναι δύσκολο για κανέναν από εμάς να θυμάται τη ζωή χωρίς την κόρη του.

Βιογραφία
Η Jennifer Shakeel είναι συγγραφέας και πρώην νοσοκόμα με πάνω από 12 χρόνια ιατρική εμπειρία. Ως μητέρα δύο απίστευτων παιδιών με ένα καθ' οδόν, είμαι εδώ για να μοιραστώ μαζί σας όσα έμαθα για την ανατροφή των παιδιών και τις χαρές και τις αλλαγές που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Μαζί μπορούμε να γελάμε και να κλαίμε και να χαρούμε το γεγονός ότι είμαστε μαμάδες!

Κανένα μέρος αυτού του άρθρου δεν μπορεί να αντιγραφεί ή να αναπαραχθεί σε οποιαδήποτε μορφή χωρίς τη ρητή άδεια της More4Kids Inc © 2009 All Rights Reserved