Αντιμετώπιση του πόνου κατά τον τοκετό και τον τοκετό

 

Η προσμονή για τον ερχομό του μωρού είναι συναρπαστική και νευριάζει. Έχετε ετοιμάσει την τσάντα της πάνας, έχετε την τσάντα του νοσοκομείου σας, έχετε προγραμματίσει την πιο γρήγορη διαδρομή για το νοσοκομείο και έχετε τη λίστα με τα άτομα που θα καλέσετε στο δρόμο για το νοσοκομείο. Σταματήσατε και σκεφτήκατε τι είδους διαχείριση του πόνου θα χρησιμοποιήσετε κατά τη διάρκεια του τοκετού και του τοκετού; Οι περισσότερες γυναίκες πιστεύουν ότι έχουν, αλλά έχετε εσείς πραγματικά;

 

Πολλές έγκυες γυναίκες με τις οποίες έχω μιλήσει και ρώτησα για το παυσίπονο μου λένε συνήθως, «Ω, ναι, θα πάρω ό,τι θα μου δώσουν». Ή έχω πάρει το «Η επισκληρίδιος θα είναι φίλος μου». Υπάρχουν επίσης μερικές γυναίκες που επέλεξαν να μην πάρουν καθόλου παυσίπονα. Θέλουν όλη την εμπειρία. (Αν μπορούσατε να με δείτε αυτή τη στιγμή, τότε θα ξέρατε ότι χαμογελάω. Θα σας πω γιατί σύντομα.)

 

Κάθε άτομο εκεί έξω βιώνει τον πόνο διαφορετικά. Κάθε άτομο έχει επίσης διαφορετικό κατώφλι πόνου, πράγμα που σημαίνει ότι μερικοί άνθρωποι μπορούν να αντέξουν περισσότερο πόνο από άλλους και, αντίθετα, κάποιοι χειρίζονται πολύ λιγότερο από άλλους. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να γνωρίζετε ποια είναι η ανοχή σας στον πόνο και πώς χειρίζεστε τον πόνο. Η γνώση αυτών των απαντήσεων θα σας βοηθήσει να αποφασίσετε ποιους τύπους επιλογών διαχείρισης πόνου θέλετε να χρησιμοποιήσετε. (Λάβετε υπόψη ότι ο τύπος παράδοσης που έχετε θα παίξει επίσης στις επιλογές σας.)

 

Τώρα θα ξεκινήσω τις επιλογές συζήτησης λέγοντάς σας αυτό. Δεν υπάρχουν δύο εγκυμοσύνες… και δεν υπάρχουν δύο τοκετοί ίδιοι. Με το πρώτο μου μωρό τα έκανα όλα φυσικά. Δεν έπαιρνα καθόλου παυσίπονα. Δεν ούρλιαξα και δεν φώναξα ούτε φώναξα τον άντρα μου. Ήθελα να κλωτσήσω τη μαμά μου στο κεφάλι γιατί μου φώναζε συνέχεια, αλλά αυτό είναι εκτός θέματος. Αφού βγήκε η κόρη μου, ήμουν έτοιμος να το ξανακάνω. Ήταν καταπληκτικό. Ο γιος μου, το δεύτερο μωρό μας… αυτή ήταν μια επείγουσα καισαρική, έπρεπε να κάνω επισκληρίδιο (ήταν η πιο φρικτή εμπειρία που είχα ποτέ) και μετά τη λήξη της επισκληρίδιου είχα πολύ λίγο πόνο. Πονούσα περισσότερο τότε πονούσα. Το τελευταίο μας μωρό, που είναι 11 χρόνια μετά τον γιο μας… Έπρεπε πάλι να κάνω καισαρική και επισκληρίδιο και ήταν υπέροχο. Όταν πρόκειται για την επισκληρίδιο, όλα είναι σχετικά με τον αναισθησιολόγο που εισάγει τη βελόνα που επηρεάζει το αν είναι φρικτό ή όχι.

 

Τώρα, υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι επιλογών διαχείρισης του πόνου:

Μαθήματα Lamaze/Child Birthing – που σας διδάσκουν διάφορες τεχνικές χαλάρωσης όπως αναπνοή και διαλογισμό και οπτικοποίηση.

Φάρμακα για τον πόνο - Υπάρχει μια σειρά από φάρμακα που θεωρούνται πλέον ασφαλή για λήψη κατά τον τοκετό. Λάβετε υπόψη ότι αυτά πιθανότατα δεν θα σας προσφέρουν πλήρη ανακούφιση από τον πόνο, αλλά μάλλον απλώς θα απομακρύνουν τον πόνο. 

Επισκληρίδιος/Σπονδυλική Αναλγησία – Αυτό είναι όπου ο αναισθησιολόγος θα είναι είτε ο φίλος σας είτε το άτομο που αναζητάτε στη συνέχεια για να πείτε λίγα λόγια μαζί του. Χρησιμοποιούν τοπικά αναισθητικά ή/και ναρκωτικά και τα εγχέουν γύρω από τα νωτιαία νεύρα για να ελέγξουν τον πόνο που νιώθετε κατά τον τοκετό και τον τοκετό. Εάν κάνετε καισαρική τομή, πιθανότατα θα κάνετε επισκληρίδιο. Θέλω να ξέρετε ότι δεν αφαιρεί το συναίσθημα σε αντίθεση με αυτό που πολλοί άνθρωποι θα προσπαθήσουν να σας πουν. Εσύ θα αισθάνομαι τι συμβαίνει όπως πίεση και τράβηγμα αλλά δεν θα νιώθετε και δεν πρέπει να νιώσετε πόνο.

 

Πολλές γυναίκες θα έχουν την επιλογή ένα και την επιλογή δύο που θέλουν να χρησιμοποιήσουν. Έτσι θα θέλουν να δοκιμάσουν τις τεχνικές χαλάρωσης, αλλά θέλουν να ξέρουν ότι μπορούν να λάβουν παυσίπονα αν χρειαστεί. Μιλήστε με τον ΟΠ σας ώστε να γνωρίζουν το σχέδιό σας.