De beslissing om een baby te krijgen is vaak gevuld met een verscheidenheid aan verschillende emoties. Hoewel het op de wereld zetten van een nieuwe baby een vreugdevolle gebeurtenis is, kan zwangerschap vaak verschillende symptomen met zich meebrengen. Een van de meest voorkomende symptomen van vroege zwangerschap is vermoeidheid.
Tijdens de vroege stadia van de zwangerschap probeert je lichaam dubbel zo hard te werken om alle veranderingen die zich voordoen bij te houden. Enkele van de veranderingen die zich voordoen, zijn onder meer een toename van de productie van hormonen, evenals een verhoogde bloedstroom. Samen met de verhoogde bloedstroom pompt het hart sneller en harder om de extra bloedstroom op te vangen. Het verhoogde bloed is nodig om ervoor te zorgen dat de groeiende foetus de voedingsstoffen krijgt die het nodig heeft.
Een van de belangrijkste redenen voor extreme vermoeidheid tijdens de vroege zwangerschap is te wijten aan de verhoogde productie van progesteron. Van progesteron is bekend dat het ervoor zorgt dat u slaperig wordt en dat het een natuurlijk depressivum is voor het zenuwstelsel.
Een andere reden die kan worden toegeschreven aan vermoeidheid tijdens de vroege zwangerschap, is vanwege alle extreme emoties die optreden wanneer een vrouw zwanger is. Het komt vrij vaak voor dat een zwangere vrouw begint te huilen om geen andere reden dan een golf van hormonen in haar lichaam.
Extreme vermoeidheid is ook een signaal voor een zwangere vrouw om zoveel mogelijk te slapen voordat de nieuwe baby arriveert. Het lichaam moet goed uitgerust zijn voor de komende bevalling en bevalling. Het komt ook vrij vaak voor dat een nieuwe moeder heel weinig slaapt nadat de nieuwe baby is gearriveerd.
Als u last heeft van vroege tekenen van ochtendmisselijkheid, kan dit ook bijdragen aan vermoeidheid tijdens de vroege zwangerschap. Misselijkheid en zelfs braken kunnen ervoor zorgen dat iemand zich extreem uitgeput en uitgeput voelt.
In de meeste gevallen zal de extreme vermoeidheid maar van korte duur zijn. Hoewel elk geval anders is, beginnen de meeste zwangere vrouwen zich tegen het tweede trimester beter te voelen. Helaas houdt dit gevoel de rest van de zwangerschap niet aan. Rond de zeven maanden zul je je weer uitgeput en uitgeput gaan voelen. Dit komt simpelweg doordat u veel meer gewicht meedraagt dan u gewend bent, en uw slaap wordt onderbroken door pijntjes en kwalen, een bewegende baby, brandend maagzuur en frequente toiletbezoeken.
Er zijn verschillende dingen die je kunt doen om je lichaam te helpen omgaan met alle veranderingen die gaande zijn. Een van de eerste dingen die je kunt doen, is eerder naar bed gaan dan normaal. Probeer ook overdag een kort dutje te doen. Zelfs als je maar een snel dutje van 15 minuten kunt doen, zal het je voldoende verjongen om de rest van de dag door te komen.
U zult ook willen proberen uw sociale en huishoudelijke verplichtingen te minimaliseren. Als u buitenshuis werkt, kunt u overwegen uw uren in te korten. Neem indien mogelijk een vakantie of ziektedag in het midden van de week om uw energie op te bouwen. Een goed dieet is ook essentieel om uw energie op te bouwen. Evenals matige lichaamsbeweging zal u helpen om u beter te voelen.
Als u zich nog steeds moe voelt in uw tweede trimester, kunt u uw arts raadplegen. Hoewel er gevallen zijn waarin vrouwen zich tijdens hun hele zwangerschap neerslachtig voelen, wil je andere redenen voor je uitputting, zoals depressie, uitsluiten. Voordat je het weet, is je zwangerschap voorbij en kun je genieten van je nieuwe bundel van vreugde.
Niets uit dit artikel mag in welke vorm dan ook worden gekopieerd of gereproduceerd zonder de uitdrukkelijke toestemming van More4Kids International © en alle rechten voorbehouden
Ik denk dat de mate waarin vrouwen vermoeidheid ervaren net als elk ander symptoom varieert. Ik moest tijdens mijn eerste trimester het werk (personal trainer) verlaten omdat ik zo moe was dat ik elke dag huilde, ondanks dat ik bijna elk uur sliep, was ik niet aan het werk. (15-18 uur per dag, 20 uur op vrije dagen) Ik had slechts een zeer milde ochtendmisselijkheid (sterke misselijkheid die door voedsel zou verdwijnen), en iedereen vertelde me dat ik zoveel geluk had... maar de meeste vrouwen die me vertelden dat ik was zo gelukkig sliepen we niet 20 uur per dag en voelden we ons nog steeds moe! Tijdens het tweede trimester voelde ik me 20,000 keer beter, hoewel ik nog steeds meer sliep dan vóór de zwangerschap. De vermoeidheid kwam terug, hoewel niet zo extreem als het derde trimester en ik begon 8-9 uur 's nachts te slapen en elke dag een dutje van 2-3 uur te doen... maar ik voelde me prima terwijl ik wakker was, wat ver verwijderd is van het eerste trimester.
Ik bleef de hele tijd trainen, wat volgens mij ervoor zorgde dat het niet erger werd, omdat ik me er elke dag in ieder geval een tijdje beter door zou voelen. Mijn bloedonderzoek (ijzer, etc.) was overal in orde, dus daar lag het niet aan.
Ik heb sindsdien van een tante die voor mijn moeder hielp zorgen, vernomen dat ze tijdens haar vier zwangerschappen net zo was. Geen ochtendmisselijkheid, maar extreme vermoeidheid (van wat ik hoor nog erger dan de mijne, maar ze was niet aan het sporten.)... daarom moest mijn tante komen helpen. Haar doktoren legden haar uiteindelijk op bedrust.